Makna dan Erti Perkataan

Arti perkataan cabang

1. bahagian yang tumbuh dari batang atau dahan pokok: daun tumbuh di ~; 2. bahagian hujung yang berpecah seperti dua jari terbuka (bukan galah, lembing, tongkat)
besi ~ tiga trisula
3. bahagian atau bahagian kecil pada tanduk rusa dsb
4. bahagian atau bahagian kecil sesuatu jalan (sungai, jalan kereta api, dsb) yang berpecah dari bahagian yang utama: ~ jalan; sungai itu banyak ~nya; 5. cawangan: Malayan Banking Berhad mempunyai banyak ~nya di seluruh Malaysia; 6. bahagian atau bahagian kecil daripada sesuatu lapangan pengetahuan (rumpun bahasa, bangsa, dsb): botani ialah ~ biologi; bahasa Melayu ialah ~ rumpun bahasa Melayu-Polinesia; 7. golongan masyarakat: ia dilahirkan dalam kalangan kaum menak, kaum bangsawan ~ atas; ~ buaya = ~ perahu kayu bercabang pada rangka badan perahu
~ guling cabang pada haluan atau belakang perahu
~ tenggorok bahagian kecil dari batang tenggorok, bronkiol
bercabang 1. mempunyai cabang, tumbuh cabangnya: pokok pinang memang tidak ~; 2. berpecah kepada bahagian (kumpulan dsb) kecil: jalan itu ~ tiga; satu kumpulan ~ ke haluan lain untuk memulakan kajian perbandingan; 3. berbelah bahagi (fikiran, ingatan, dsb): ~ hatinya (fikirannya, ingatannya); lidah ~ tiada boleh dipercayai apa katanya
bercabang-cabang, cabang-bercabang 1. tumbuh banyak cabang
2. berpecah kepada banyak bahagian kecil
3. berdolak-dalik: membuat kenyataan yang ~; mencabangkan (bukan pokok) menjadikan bercabang atau tumbuh cabangnya dengan melekapkan benih pada pohon atau mencantum
mempercabangkan menjadikan bercabang(-cabang)
percabangan 1. perihal bercabang atau tumbuh cabangnya
2. tempat yang bercabang (jalan, sungai, dsb), persimpangan: ~ jalan.
~ tiga = akar tiga ~ sj tumbuhan (pokok memanjat), mentimun dendang, timun dendang lonjong, Trichosanthes celebica; akar ~ lima sj tumbuhan (pokok memanjat), akar papan, kangkung gajah, Vitis lanceolaria; akar ~ tujuh sj tumbuhan (pokok memanjat), akar carik biawak, akar kayah asam, Vitis polystachya.